محمدرضا فلاح عضو شورای اسلامی شهر اصفهان و رئیس کمیسیون فرهنگی، ورزشی و گردشگری شورای عالی استانها در یادداشتی به تبیین حضور رهبر معظم انقلاب در حسینیه امام حمینی(ره) درر شب عاشوررا پرداخت.
به گارش پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی استانها، متن یادداشت بدین شرح است:
بسمه تعالی
در شب عاشورا، آن شب پر راز که آسمان نیز در عزای حسین بن علی (ع) سیاه‌پوش می‌شود، رهبر معظم انقلاب اسلامی، در میانه تهدید، در اوج اندوه و در برابر چشم جهانیان، قدم در حسینیه امام خمینی (ره) گذاشتند. نه صرفاً به عنوان یک رسم هرساله، بلکه به‌سان فرماندهی که خود در خط مقدم نبرد اراده‌ها حاضر است.
در حالی‌که پس از دوازده روز جنگ ترکیبی دشمن — از حملات سایبری گرفته تا پهپاد و موشک و عملیات روانی، از ترورهای ناجوانمردانه و شهادت مظلومانه جمعی از فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان برجسته و زنان و کودکان بی گناه ، تا تهدیدهای بی‌سابقه به ترور رهبر امت — ملت ایران در میانه هجمه‌ای سهمگین ایستاده بود، رهبر این ملت، در شب عاشورا، در صحنه‌ای کم‌نظیر در تاریخ معاصر، تصویری از شکوه مقاومت، اتحاد و ایمان را به جهان مخابره کرد.
این حضور، تنها شرکت در یک مراسم نبود. این، بزرگ‌ترین مانور حماسه و امنیت ملی بود. آن‌هم نه با اسلحه و ادوات نظامی، بلکه با قلبی لبریز از عشق حسین(ع)، و صدایی که سرود «ای ایران» را از عمق وجود طلب کرد. آری، همان لحظه که بسیاری تصور می‌کردند زمان، زمان اختفا و محاسبه است؛ رهبر ایران با قامت استوار، آمد تا بگوید: «ایران امروز حرم است» و من، خادم این حرمم.
دیشب، حسینیه امام خمینی(ره) نه یک مکان، که صحنه تاریخ بود؛ جایی که همه قهرمانان ایران — از رئیس‌علی دلواری تا میرزا کوچک‌خان، از امیرکبیر تا شهید سلیمانی — در یک تصویر فشرده، در سیمای رهبر ملت متجلی شدند.
در شبی که دشمن آرزوی ترس افکندن بر دل‌ها را داشت، ما تصویری دیدیم که از تمام قدرت‌های پوشالی عبور کرد: رهبر ایران در میانه تهدید به ترور، با آرامش، ایمان و سرافرازی در کنار مردم عزادار ایستاده بود. او آمده بود تا نشان دهد: ترور سرداران و نخبگان، ترس نمی‌آورد، شعله بیداری را شعله‌ورتر می‌کند. شهادت کودکان و زنان، ملت را نمی‌شکند، غیرت ایران را متجلی می‌سازد. و تهدید به حذف رهبر، تنها وحدت مردم را دوچندان می‌کند.
ایران در پناه حسین(ع) است. این شعار نیست؛ این دیشب، به چشم آمد. ملت ایران، جان‌شان را پشت نام حسین(ع) و زیر پرچم ولایت فقیه گذاشته‌اند. و شاید قرن‌ها بعد، این صحنه روایت شود: که در شب عاشورا، در میانه تهاجم ترکیبی رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار، مردی از نسل حیدر، ایستاد… و خواست برایش از وطن بخوانند؛ چرا که او ایران را نه صرفاً خاک، که حرم می‌داند؛ حرم مقدسی که باید برای حفظش خون داد، صبر کرد، و همچون عاشورا، ایستاد.
پایان پیام/
