به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی استان‌ها، ارسطو گویلی کیلانه عضو هیات علمی دانشگاه و نایب رئیس شورای اسلامی شهر سنندج به مناسبت 6 اردیبهشت روز سنندج نوشت: کهن دیار سنه دژ در حالی در آستانه سومین سال بزرگداشت هفته و روز سنندج قرار گرفته است که شاهد جدال مرگ ویروس منحوس چینی با فرزندانش است و به همین دلیل نمی‌توان آنگونه که شایسته چنین روز بزرگی است به صورت عمومی شادمانی نمود و گرچه شورا و شهرداری برنامه‌های متنوعی را به صورت مجازی برای این هفته در نظر گرفته اند اما در کل شهر خلاق موسیقی برای نشان دادن خلاقانه هنر موسیقی و تاریخ و فرهنگش به هموطنان و جهانیان با حضور شهروندان باید منتظر رفع این بلای همه‌گیر باشد.

البته که این بلا در برابر بلایا، زخم‌ها و جفاهایی که طی دهه‌ها توسط منفعت طلبان در جایگاه‌ها و نهادهای مختلف بر پیکر این شهر وارد شده است به نظر اندک نموده و شهر هزار تپه که تعداد کمی از تپه‌ها و باغ‌هایش از تجاوز و تعدی ادارات، ارگان‌ها و دلالان در امان مانده است همچنان منتظر توسعه سبز،پایدار و همه جانبه ایست که جز با تفکر توسعه خواهانه و وسعت دید شهروندان و متولیانش امکان پذیر نخواهد بود.

سابقه سکونت در محل فعلی شهر سنندج قدمتی چند هزارساله دارد و بی‌شک زمانی که سلیمان خان اردلان در سال 1046 ق شهر سنندج را بنیان نهاد تصور نمی‌کرد چند قرن بعد دست‌های طمع بسیاری بر خاک این شهر چنگ خواهند زد و حتی از باغ‌ها، رودخانه‌ها، تپه‌ها و کوه‌هایش نیز نخواهند گذشت و پس از تصرف اراضی سنه دژ چندین هزار ساله طی زمانی کوتاه، فرزندان این شهر بی‌بهره‌ترین‌ها از این تقسیم غنایم خواهند شد.

خوشبختانه روح بلند سنندج آنچنان غنی و قدرتمند است که همچنان حس تعلقی وصف ناپذیر به شهروندان، ساکنان و حتی کسانی که مدت کوتاهی در این شهر بوده یا زیسته‌اند را داده و می‌دهد. این حس تعلق اساس و مبنای توسعه بسیاری از شهرهای کشور و جهان بوده است و گرچه طی دهه‌ها تفکر محدود، منفعت طلبانه و ضد توسعه‌ای در برخی مسئولین، مدیران و متولیان امر فرزندان دلسوز، توسعه‌خواه و توانمند این شهر و سرمایه گذاران را مجبور به کوچ به سایر شهرهای کشور یا جهان یا در بهترین حالت عزلت گزینی در شهرشان کرده است، اما طی چند سال گذشته اینگونه به نظر می‌رسد که شهر عمارت‌های تاریخی و فرهنگ و هنر در حال قرار گیری در مسیر توسعه بوده و در صورت ادامه این مسیر، چه بسا توسعه نیافتگی چند دهه ای برای همیشه در این شهر فراموش شود.

سنندج 1400 در دامان مادر پرمهرش، آبیدر هم اکنون مجسمه‌ای دارد به عظمت و استواری تاریخ مردمانش، بزرگترین نماد و مجسمه کشور که در جوار سردیس‌های نصب شده بزرگان در پارک مشاهیر کُرد جلوه تاریخی و فرهنگی بی‌نظیری به شهر بخشیده است، پارک مشاهیری که به عنوان یادگار یکی از بزرگترین گردهمایی‌های تاریخ این شهر تحت عنوان "کنگره مشاهیر کرد"، در مجاورت پارک امیریه و بزرگترین سینمای روباز کشور که محل پخش مسابقات مهم جام جهانی قبلی و روزانه پذیرای هزاران شهروند بود، قرار دارد. پارک جدید امانیه و مجموعه تفریحی زیپ لاین و پل معلق، پارک جنگلی آبیدر را بیش از پیش برای شهروندان و مسافران جذاب و دلربا کرده است. همچنین در پایین دست کوه با صرف نظر از نازیبایی‌های رانتی ناشی از تعدی برخی ساختمان‌ها به دامنه آبیدر، می‌توان از آرامش محوطه جنب میدان گاز که قبلا جولانگاه وانت‌های نامنظم و آشفته و هم اکنون محل رویدادها و پیاده روی شده است به سمت میدان مجسمه شیرزن کرد کوزه به دوش (حجاب) حرکت کرد و به یکی از زیباترین پیست‌های دوچرخه سواری و مسیر‌های پیاده روی کشور رسید که چندین کیلومتر ادامه داشته و به زودی به حسن آباد، شهر قلعه تاریخی امیرحسن خان اردلان خواهد رسید و می‌توان با اندکی تامل در بقایای این قلعه عظیم که شاهدی بر تمدن، فرهنگ، هنر و رشادت‌های فراوان بوده، روح بلند مردمان این دیار را بهتر و بیشتر درک کرد.

"پیاده راه زیبای فردوسی" نیز در قلب شهر نوید نواخته شدن آهنگ توسعه را در شهر خلاق موسیقی جهان می‌دهد و هم اکنون رویدادهای مختلف شهر نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح بین المللی بازتاب می‌یابد و همچنین چندین پروژه شاخص سرمایه گذاری و عمرانی از جمله مرکز تفریحی تجاری بزرگ "سنه سنتر" و "شهربازی جدید" این شهر در محل شهربازی قدیمی، شهربازی سرپوشیده دیدگاه، کمربندهای ترددی جدید و بلوار کردستانی که برای نخستین بار پس از دهه‌ها به قشلاق رسیده و طرح توسعه آن نیز در حال اجراست در کنار "پارک زیبا و بزرگ کوچک ره‌ش" که همچون نگینی زیبا در مقابل آبیدر سرافراز خودنمایی می‌کند همه و همه از نشانه‌های به چرخش درآمدن چرخ توسعه شهر دارالاحسان است. "گذر ورزش" در سه راه شالمان، می‌تواند محل خوبی برای ورزش و تحرک شهروندانی که سال‌ها به حق از نبود فضای ورزشی مناسبی گله مند بودند، باشد.

اما مهم تر از همه این کارها، ایجاد وسعت دید و مطالبه گری توسعه خواهانه در شهروندانی است که برای نخستین بار پس از مدت‌ها با انتخابی آگاهانه، افرادی متفاوت را راهی پارلمان محلی نموده تا قرارگیری افراد علمی در این جایگاه ارزشمند نمایندگی شهر دارالعلم موجب علمی تر شدن مدیریت شهری شده و با همدلی، تلاش و حمایت اکثر اعضای این پارلمان محلی از فرزندان دلسوز و پرتلاش شهر در شهرداری، سنندج 1400 چهره و جایگاهی بسیار متفاوت از سنندج 1396 داشته و امید است در آینده نیز ادامه این مطالبه گری و توسعه خواهی شهروندان، حرکت شهر پنجره‌های اروسی در مسیر توسعه پایدار را تسریع و تسهیل کند و این شهر را مقصد گردشگران و سرمایه گذاران داخلی و خارجی نموده و در نتیجه رونق اقتصادی و اشتغال گسترده در آینده نزدیک برای فرزندان شهر ایجاد شود و همه شهروندان حساس نسبت به آینده سنندج با در نظر گرفتن اهمیت وجود شورای شهری کیفی و توسعه خواه، می‌توانند به سنندج شاخص و برجسته 1404 امیدوار باشند.

سنندج شهر صداقت و یکرنگی، شهر زیبایی و رنگ، شهر آواز و موسیقی و نهایتا شهر عشق و زندگی است، بطوری که هرکسی در آن متولد شده یا رشد کرده یا حتی مدت کوتاهی در آن سکنی گزیده، هرگز نمی‌تواند دل از بند این عشق و علاقه برهاند و به قول مرحوم حق شناس:

ته کیه گای  گه لم، مه نزل  ئه جدادم/ ئه ر  تو ئاباد  بی  منیش  دلشادم

خوشه ویستی  تو  سنه   ئایینم/ من  چاوم  بو چه س   توی  پی  نه بینم

روز سنندج بر همه دوستداران و توسعه خواهان سنندج مبارک باد.(ا.گ یکم اردیبهشت ماه 1400)

پایان پیام/