به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شورای عالی استان ها، آقای اصانلو در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز شرایط زندگی در استان زنجان را سخت دانسته و تاکید کرد: زنجان یکی از استان‌های محروم و مظلوم کشور بوده که محرومیت آن بارز نشده است.

او با بیان اینکه «فعالیت بعضی از شهرک‌های صنعتی زنجان، از موانع اصلی رشد استان است»، افزود: با وجود نزدیکی استان زنجان به پایتخت، محرومیت‌های عجیبی در این استان وجود دارد. من معضلات استان را در دو دسته راه و آب خلاصه و تشریح می‌کنم چون این دو مشکل، مسئله‌ی اصلی کشور بوده و در هر جای دنیا مسئله‌ی راه و آب را حل کردند موتور توسعه روشن شده است.

مجید اصانلو گفت: متاسفانه بعد از تحریم‌های ظالمانه آمریکا، سیاستی در کشور ما مطرح شد، تاکید بر توسعه و ایجاد اشتغال در دستور کار قرار گرفت و طبق تایید کارشناسان، این سیاست بسیار خوب است. این طرح در عملیات با اتفاقات مخربی مواجه شد.

او با اشاره به توسعه‌ی برداشت از معادن بدون توجه به زیرساخت‌های اقتصادی، اجتماعی و ارتباطی مناطق، گفت: افرادی از فرصت ایجاد شده، استفاده خوبی نکردند و امروزه شاهد رشد قارچ‌گونه‌ی معادن هستیم. محصولات بعضی از این معادن ارزش ریالی چندانی هم ندارد. به عنوان مثال یک معدن سنگ لاشه زندگی ۱۰۰ هزار نفر را تحت تاثیر قرار داده که باعث شده شاهد تخریب زیرساخت‌های مردم (راه‌های ارتباطی، پل‌ها و ابنیه‌ها، جاده‌ها و…) و تاسیسات شهری باشیم. این افراد به واسطه پول فراوانی که از معادن به دست می‌آورند، به تعبیر مقام معظم رهبری؛ «می‌توانند دهان‌ها را ببندند!» به دلیل فعالیت این معادن در زنجان، صدها کیلومتر از راه‌ها در عرض دو، سه سال تخریب شدند و آمار تصادفات و کشته‌های آن به شدت افزایش یافت.

*** تخریب منابع معیشتی با توسعه‌ی هر روزه معادن

نماینده‌ی زنجان در شورای‌عالی استان‌ها با بیان اینکه «با فعالیت معادن، منابع زیرزمینی در استان تخریب شدند»، تاکید کرد: دو چشمه ۱۲۰ لیتر در ثانیه در شهر کرسف و سهرورد وجود دارد. متاسفانه در حوزه‌های آبریز این دو چشمه که رگ حیات زندگی ۲۰ هزار نفر است، هر روز شاهد فعالیت و انفجار در معادن هستیم. در حالی که تمام کارشناسان منابع طبیعی هشدار دادند، این فعالیت‌ها تاثیرات نامعلومی بر آب‌های زیرزمینی دارند. معادن هر روز توسعه یافته و منابع معیشتی مردم را تخریب می‌کند. در حالی که تثبیت معیشت مردم باید هدف نظام باشد.

او در پاسخ به این سوال که فعالیت معادن، چطور معیشت مردم را تخریب می‌کند؟ گفت: با تخریب مراتع، کشت‌زارها و منابع آبی این تخریب صورت می‌گیرد. وقتی آب تهدید می‌شود یعنی معیشت مردم به خطر می‌افتد. گرد و خاک این معادن باعث شده که بعضی از مناطق استان زنجان غیرقابل زندگی می‌شود اما مردم مجبورند در این مناطق بمانند و زندگی کنند.

*** خسارت‌های معادن دو تا سه برابر سود اشتغالزایی است

اصانلو به خساراتی که معادن باید بپردازند، اشاره و تاکید کرد: دو منبع مشخص (یک درصد فروش و ۱۵ درصد حقوق دولتی) باید به محل شهرها و روستاهای استقرار معادن برگردانده شود. متاسفانه این مبالغ یا پرداخت نمی‌شود یا به شهرها و روستاها برنمی‌گردد. مثلا در استان زنجان نزدیک به هزار کیلومتر تحت تاثیر فعالیت معادن است و نبودن نظارت بر فعالیت آنها راه‌ها را تخریب می‌کند. این معادن ۱۶ میلیارد تومان در سال ۹۹ و ۴۰ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۰ پرداخت کرده‌اند. با این مبالغ نمی‌شود خسارتی که وارد کرده‌اند را برآورد کرد. موضوع این است که با فعالیت شرکت‌های خصوصی، زیرساخت‌های مردم تخریب شده و از بین می‌روند، در مقابل نظام یا دولت باید از بودجه عمومی برای جبران خسارت‌ شرکت‌های خصوصی هزینه کند. این بی‌عدالتی و عین ظلم است.

او در پاسخ به این سوال که «آیا فعالیت معادن باعث اشتغالزایی نمی‌شود؟»، گفت: یکی از موارد توجیه فعالیت و گسترش قارچ گونه معادن، «اشتغال» است. به همین دلیل در شورای تامین شهرستان خدابنده پیشنهاد دادم کمیته‌ای تشکیل شود تا کارشناسان ارزش ریالی اشتغالزایی و خسارت این معادن را برآورد کنند. من احساس می‌کنم، خسارت بعضی از معادن شاید دو تا سه برابر اشتغالی است که ایجاد می‌کنند. اشتغالزایی به چه قیمتی؟ در شهرستان خدابنده دو معدن شن و ماسه با سیاه کردن زندگی ۲۰۰ هزار نفر، برای ۵۰ نفر اشتغال ایجاد کرده است. این اشتغال مخرب است و ارزش ریالی ندارد.

*** معادن در حال جویدن ریشه‌های اجتماعی نظامند

مجید اصانلو گفت: معادن در بعضی از حوزه‌های استان بعضی از کنترل‌ها را به دست گرفته‌اند. سرمایه‌های عظیمی که از تاراج منابع مردمی به دست آوردند را صرف کنترل نظامات می‌کنند. در استان زنجان یک کامیون معدن ۴ نفر از اعضای یک خانواده را در تصادف کشت. کارشناسان گفتند به دلیل حمل بار چند برابری کامیون از کنترل خارج شده است. وقتی یک کامیون به جای ۱۲-۱۳ تن بار مجاز، ۳۰-۳۷ تن بارگیری می‌کند عملا ترمز و کنترل ندارد.

او افزود: در تلویزیون از انقلاب معدنی صحبت کرده و بر توسعه معادن به عنوان راه نجات و اشتغالزایی در کشور تاکید می‌شود. اما واقعیت این است که معادن در حال کشتار مردم، تخریب منابع طبیعی (به تعبیر مقام معظم رهبری «تخریب منابع طبیعی، تخریب منابع ملی است»)، زیستگاه‌های گیاهی و جانوری و جویدن ریشه‌های اجتماعی نظام هستند. مردم در بعضی مواقع به ما می‌گویند؛ «نظام ما را به اینها فروخته است!» در حالی که معادن ربطی به نظام ندارند و فقط شرکت‌های خصوصی هستند. با وجود بعضی از فسادها صدای مردم به گوش کسی نمی‌رسد. تخریب‌های فعالیت معادن در دو، سه سال آینده به یکی از آفت‌ها تبدیل خواهد شد و در بعضی موارد این تخریب‌ها به مسئله امنیتی تبدیل می‌شود. یعنی با فعالیت دو – سه نفر، زندگی هزاران نفر را تحت تاثیر قرار داده، افراد را به کشتن می‌دهد و زیرساخت‌ها را نابود می‌کند.

***نبود عدالت توزیع آب در استان زنجان

نماینده زنجان در شورای‌عالی استان‌ها مشکل کم‌آبی زنجان را هم تشریح و تاکید کرد: به دلیل خشکسالی‌های مداوم، کشور با مسئله‌ی کم‌آبی دست به گریبان است. اما حاد شدن شرایط آب شرب در زنجان به دلیل سوءمدیریت و نبود عدالت در توزیع منابع آبی است. سال‌های سال در زیرساخت‌ها و توزیع آب سرمایه‌گذاری نشده است و این مسئله در یک یا چند سال قابل جبران نیست.

او نبود عدالت در توزیع آب را تشریح کرده و گفت: نبود عدالت در توزیع آب کاملا مشهود است. مثلا در یک قسمتی از شهرستان خدابنده محصولاتی مانند سیب‌زمینی و هندوانه و… کاشته می‌شود که آب‌بر بوده، ارزش تولید ندارند و چند برابر ارزش اصلی آب مصرف می‌کنند. در فاصله ۱۵ تا ۲۰ کیلومتری همین مزارع ناله بی‌آبی مردم بلند شده است. مثلا روستاهای زیادی از توابع شهرستان خدابنده هفته‌ای نیم‌ساعت آب دارند، آن هم با کیفیت بسیار نازل. به همین دلیل بسیاری از روستاها در حال تخلیه هستند.

مجید اصانلو در پاسخ به این سوال که «مردم با هفته‌ای نیم ساعت داشتن آب چطور زندگی می‌کنند؟» گفت: واقعا سوال این است که چطور می‌شود زندگی کرد؟ من از مسئولان می‌پرسم؛ «اگر خودتان بودید با داشتن هفته‌ای نیم ساعت آب چطور زندگی می‌کردید؟ مسائل بهداشتی چطور رعایت می‌شود؟»

نماینده زنجان در شورای‌عالی استان‌ها در پاسخ به این سوال که «این روستاها چقدر جمعیت دارند؟»، گفت: جمعیت این روستاها از ۲۵ نفر به بالاست و در برخی روستاها به ۵۰۰ نفر هم می‌رسد. شهرستان کرسف نزدیک به ۶ هزار نفر جمعیت دارد ولی ۲۰ روز است که آب ندارد.

او در پاسخ به این سوال که «آیا با تانکر به مردم آب‌رسانی می‌شود؟»، تاکید کرد: حتی تانکر برای آب‌رسانی هم نداریم. مردم با دبه از چاه یا چشمه آب می‌آورند. باورکردنی نیست که در فاصله ۳ ساعت از پایتخت مردم آب خوردن ندارند. هیچ سرمایه‌گذاری و حتی توضیح در این زمینه نمی‌شود. متاسفانه یکی از آفت‌های نظام شورایی در کشور ما این است که از شورای شهر به عنوان ضربه‌گیر استفاده می‌شود. دستگاه‌های خدمت‌رسان به دلیل سوءمدیریت، محدودیت منابع مالی و… قادر به ارائه خدمات شایسته‌ای نیستند، اما هیچ توضیحی هم به مردم نمی‎دهند. در این میان مردم فکر می‌کنند این موضوعات به شوراهای شهر مربوط است. وظیفه شوراهای شهر احصای مشکلات و اعلام آن به مقامات است. اما مقامات اقدامی در راستای حل این مشکلات انجام نمی‌دهند.

پایان پیام/